امروز رفتم نمایشگاه کتاب. خیلی حوصله کتاب خریدن نداشتم. وقت خواندن هم ندارم. بیشتر درگیر پایاننامهم هستم. اما سعی کردم چیزهای جالبی را که به چشمم خورد، بخرم. لیست زیر، کتابهایی است که خریدهام:
1. فلسفه ادراک حسی، ویلیام فیش، ترجمه یاسر پوراسماعیل، انتشارات حکمت؛
2. معرفتشناسی، ریچارد فیومرتون، ترجمه جلال پیکانی، انتشارات حکمت؛
3. از محرک حسی تا دانش، کواین، ترجمه مجید داودی، انتشارات حکمت؛
4. ایمانگروی، رضااکبری، پژوهشکده علوم و فرهنگ اسلامی؛
5. برهان وجودی، جاناتان بارنز، ترجمه احمد دیانی، پژوهشکده علوم و فرهنگ اسلامی؛
6. حسن و قبح عقلی، جعفر سبحانی، انتشارات موسسه امام صادق؛
7. نظام اخلاقی اسلام، علی صفایی، انتشارات لیلةالقدر؛
8. عاشورا، علی صفایی، انتشارات لیلةالقدر؛
9. درباره تجربه دینی، مجموعه نویسندگان، ترجمه مالک حسینی، انتشارات هرمس؛
10. اقلیت، فاضل نظری، انتشارات سوره؛
11. گریههای امپراتور، فاضل نظری، انتشارات سوره؛
12. آنها، فاضل نظری، انتشارات سوره.
یکم) کتابی است از مجموعه فلسفههای انضمامی که بهتازگی ترجمه شده است. نظریههای مربوط به فلسفه ادراک حسی را توضیح داده و درباره برخی موارد مربوط به ادراک حسی (مثل علیت) چیزهایی گفته است.
دوم) هنوز درباره معرفتشناسی یک کتاب درستوحسابی به فارسی نخواندهام. این را از آن جهت خریدم که بهعنوان کتاب اول در این زمینه به دیگران توصیه کنم.
سوم) کتاب کواین است دیگر :))
چهارم) در رابطه با معرفتشناسی دین [دینی] نگاه ایمانگرایی را جالب میدانم. برایم جذاب است که کتابی تالیفی را دربارهش ببینم.
پنجم) این را برای پایاننامهم گرفتم. زالتا در برخی جاها به آن ارجاع داده و گمان میکنم آپی هم در مقاله استنفوردش کتاب بارنز را مهم میشمارد. اما چون ترجمهشده است و البته ترجمهش مال این پژوهشکده است، به هیچ عنوان توصیهش نمیکنم. من به غیر از افعال گفتاری ـ که آن را هم ملکیان ناظر ترجمهش بوده ـ هیچ ترجمه خوبی از این پژوهشکده ندیدهام. خواندن اصلشان آسانتر از خواندن ترجمههاست در بیشتر مواقع.
ششم) در اصول فقه مبحث مستقلات عقلیه، به حسن و قبح میپردازد و پایه اخلاق از نظر اسلام بر آن استوار است. احساس میکنم ـ صرفا احساس نامتخصصانه ـ که حسن و قبح را اگر ادامه بدهیم، میتوانیم اخلاقی سکولار و بدون نیاز به ضمانتاجراهای دینی ازش دربیاوریم. اما جزییات حسن و قبح را لازم است بهطور شستهرفته از جایی بخوانم. آنچه تا به حال خوانده بودم، از مبحث مستقلات عقلیه اصول فقه مظفر بود که خب ریزهکاریهایی که ناگفته بود، داشت.
هفتم) میخواستم ببینم صفایی نسبت به نظام اخلاقی چه نظری دارد و پایههای غیردینی برای آن را چه طور برداشت میکند.
هشتم) این را برای پروژهای که این چند وقت رویش کار میکنم، گرفتهام. قرار است مواد اولیه برای نوشتن یک تاریخ شستهرفته از تاریخ دهم محرم سال 61 آماده کنم. تلاشم آن است که غیرقدسیترین بیان ممکن را انتخاب کنم و ـ مثلا ـ ادعای علم لدنی داشتن امام را کلا مورد توجه قرار ندهم و اهداف شاعرانه هم برای حرکت حسین در نظر نگیرم. شنیدم که صفایی در این کتابش ـ که خیلی هم جمعوجور است ـ بیانی اینچنین دارد و از تحلیل فوقتصور این حرکت، گریخته است.
نُه) این را هم در مورد همان معرفتشناسی دین گرفتهام.
ده و یازده و دوازده) در شعرهای روز فارسی، شعرهای فاضل نظری را زیبا میدانستهام. جستهگریخته برخی شعرهاش را خوانده بودم اما دوست داشتم همه آثارش را بخوانم. قبلا هم اینجا (+) چیزی درباره شعر گفتم که شعرهای فاضل نظری با این معیارها میخواند؛ پس به دلم مینشینند. البته اینکه طراحی کتابهای فاضل نظری ـ و البته بخش قابل توجهی از آثار انتشارات سوره ـ را یکی از دوستانمان انجام میدهد، دلیل دیگری بود. در مورد کتابهای سوره، هر نوع نوآوری که دیدید، این رفیق ما پشت آن است.
اما کتابهایی که دیدم و توصیه میکنم حتما بخرید:
اندیشیدن، نایجل واربرتن، ترجمه محمدمهدی خسروانی، انتشارت علمی و فرهنگی؛
چاپش تمام شد اما گویا دوباره چاپش کردهاند. یک دایرهالمعارف جمعوجور برای سنجشگرانهاندیشی (تفکر نقادانه) است که بخش عمده آن به توضیح مغالطات پرداخته. قبلا هم گفتهام که مهدی خسروانی از دوستان خوب من است و لازم است در هر مجموعه کتابی که توصیه میکنم، اسم کتابش را بیاورم :)
درآمدی بر هرمنوتیک، احمد واعظی، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی؛
این کتاب یکی از نوادر است؛ کتاب تألیفی باشد، نویسندهش آخوند باشد اما خوب باشد. این خیلی عجیب است اما در این کتاب محقق شده. گمان میکنم برای هرمنوتیک خیلی خوب باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر