۱۶ بهمن ۱۳۹۰

گاهی پینگلیش نوشتن مسئله‌ساز است

یکی از دوستان من اسم‌ش (فامیل‌ش) آسال است. طبعا توی گوشی‌م سیو کرده‌ام ASAL. از قضا روزی خواهرم گفت فلان اس‌ام‌اس را برای‌م می‌فرستی؟ و من گشادی‌م آمد و گفتم: «خواهر عزیز! اگر می‌تونی، خودت برو از گوشی‌م بفرست برای خودت.» خواهر عزیز وقتی برگشت با نیش‌خند گفت: «حامد! این عسل کی‌ه اس‌ام‌اس زیرکمری به‌ت می‌ده؟» و من دو متر بالا پریدم که من و عسل! ما با مربا هیچ صنمی نداریم چه برسد به عسل. اما گوش‌شان بده‌کار نبود که.
خلاصه دست گرفتند که بعله! اگه خبری‌ه بگو ما هم بدونیم و من دائم کتمان می‌کردم. پیچیدگی ماجرا این‌جاست که اگر ـ بلا‌به‌دور بلابه‌دور ـ در آینده عسل‌نامی وارد زندگی‌مان شود، می‌گویند: «دیدی از اون موقع زیر سر داشتی!» و اگر فردی با نامی دیگر وارد زندگی‌مان شود، می‌گویند:‌ «هی حامد! خیانت کردی. عسل چی شد؟!» و اگر کاری کنیم فردی وارد زندگی‌مان نشود، می‌گویند:‌ «سرت با عسل گرم‌ه فکر زندگی‌ت نیستی.»

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر