من با تو از تمامی دنیا گذشتهام
بیتو طلاق دادهام این دهر بیوفا
پ.ن: این یک شعر منطقی است. درواقع تحلیلش چوناین است:
- اگر با تو باشم، آنگاه دنیا را رها کردهام.
- اگر بیتو باشم، آنگاه دنیا را رها کردهام.
نتیجه: چه باشی و چه نباشی، دنیا را رها کردهام. استلزام مادی میکنیم؛ چوناین میشود: یا تناقض درست است یا اینکه دنیا را رها کردهام. میدانیم که هیچ وقت تناقض درست نیست پس حتما دنیا را رها کردهام. در این میان، هیچ ربطی هم به «تو» نداشته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر